Ailenize yeni bir bebek geldiğinde büyük çocuğunuz yeni bir statü kazanır; abi ya da abla olur ve bu büyük bir sorumluluktur! Fakat bu aynı zamanda anne babalarını ve hatta yatak odalarını paylaşmaları gerekeceği anlamına da gelir ve kabul etmesi kolay bir şey değildir. Tüm ilişkilerde olduğu üzere kardeş ilişkilerinin de inişleri ve çıkışları olacaktır.
Çocuğunuza yardım etmek
Çocuğunuza yakında bir kardeşi olacağını söylemek oldukça duygu dolu bir andır! Onlara söylemek için en uygun an ne zamandır? Düşük riski azaldığı ve artık belli olmaya başlayacağı için hamileliğinizin ilk üç ayı geçtikten sonrası uygun olacaktır. Haberi anlaşılması kolay sözcükler kullanarak söyleyin ve çocuklarınızın duygularını ifade etmelerine izin verin. Sevinçten haykırabilecekleri gibi surat da asabilirler. Bu tepki olağandır ve çocuğunuzun bu fikre alışmak için belli bir süreye ihtiyacı vardır.
- Çocuğunuzla doğumdan önce yeni bebek hakkında sık sık konuşun. Yeni bebeğin onun yaşamında neleri değiştireceğini anlatın ve çocuğunuza daima yanlarında olacağınızı ve onu ne kadar çok sevdiğinizi hatırlatın. Kalbiniz ikiye bölünemez fakat her çocuğunuza da eşit ölçüde sevgi sağlayacak kadar büyüyebilir. Çocuğunuzu ona öykü okuyarak da hazırlayabilirsiniz. Bu konuyla ilgili çok sayıda güzel bir dile sahip ve eğlenceli kitaplar mevcut!
- Doğumdan sonra, çocuğunuzun “abi” ya da “abla” olarak üstleneceği sorumluluklar belirleyin: bebeği beslemek, bebek arabasını itmek… Eşiniz de bu konuda yardımcı olabilir. Siz bebekle ilgilenirken babası büyük çocuğunuzla oynayabilir ve onu yürüyüşe çıkarabilir... Büyük çocuğunuzla başbaşa vakit geçirmeye çalışın, örneğin ona bir hikaye kitabı okuyun.
Aşk ve nefret...
Kıskançlık kardeş ilişkisinin doğal bir parçasıdır ve hatta iyi bir şeydir. Ağız dalaşları çocukların büyümelerini ve bağımsız bireyler olmalarını desteklerken kişiliklerine şekil verir. Mesaj verirler, sınırlarını çizerler, sınırlarını zorlarlar ve son olarak da özgüven kazanırlar.
Günlük yaşamlarını kardeşleriyle paylaşarak paylaşmayı, pazarlığı, ödün vermeyi ve adil olmayı öğrenirler... Uzun lafın kısası toplum içinde yaşama kurallarını öğrenirler!
Tartışırken şiddete başvurmadıkları müddetçe anlaşmazlıklarını kendi aralarında çözmelerine izin verin. Kavgaya tutuşurlarsa ya da tartışmaları kötü bir hal alırsa müdahale edin fakat taraf tutmayın.
Hep aynı çocuk diğerini etkilemeye çalışıyorsa buna müdahale edin ve daima adil olun...
Ayrı aktivitelere vakit ayırın. Siz bebeği alışverişe götürürken babası büyük çocuğunuzla yemek yapabilir... Birlikte geçirdikleri zamanın değerini daha sonradan anlayacaklar!
Büyük çocuğum bebek gibi davranıyor, bu normal mi?
Hamileliğinizi haber verdiğinizde ya da kardeşi dünyaya geldiğinde büyük çocuğunuz yine yatağını ıslatmaya ya da geceleri sizden biberon istemeye ya da yürüyüşe çıktığınızda bebek arabasına binmek istemeye mi başladı? Geride bıraktığını sandığınız tüm bu küçük alışkanlıklar geri mi geldi?
Böylesi bir gerileme doğal olmakla birlikte son derece sık yaşanır. Çocuğunuz ilginizi çekmeye çalışıyor. Herkes gözünü minik mucizeye çevirmişken abiler ve ablalar var olduklarını göstermeye ihtiyaç duyarlar. Bu ayrıca hissediyor olabilecekleri ve birbirine tezat düşen duyguları ifade etme biçimleridir: kıskançlık, gurur, nefret, sevgi.
Bu sebeple, böyle tepki vermeleri doğaldır fakat geçici olmalıdır. Devam ederse çocuk doktorunuzla görüşebilirsiniz.
